Al eeuwenlang zijn mensen op straat gekomen voor fundamentele vrijheden: democratie, persvrijheid, gelijkheid tussen man en vrouw, het recht op een waardig inkomen en sociale zekerheid, gelijke behandeling voor mensen met een handicap, het recht om jezelf te zijn -als holebi, als transgender, als etnisch-culturele minderheid, en ga zo maar door. Dat zijn onze rechten die we sowieso hebben vanaf onze geboorte. Onze fundamentele rechten en vrijheden staan in de grondwet, in de Universele Verklaring voor de Rechten van de Mens en in het Europees Verdrag voor de Rechten van de Mens. Die gelden voor iedereen, in goede én in slechte tijden.

De mensenrechten zijn gelijk voor iedereen, kunnen niet afgepakt worden en zijn de basis van vrede, rechtvaardigheid en vrijheid voor alle mensen, in Europa en in de wereld. De afgelopen zeventig jaar boekten we wereldwijd grote vooruitgang, maar de strijd voor deze essentiële rechten is nog lang niet gestreden. Zo voert België nog altijd wapens uit naar Saudi-Arabië – ondanks de gruwelijke oorlog in Jemen, ondanks hun steun aan terrorisme, ondanks de moord op journalisten. Een door de Vlaamse overheid georganiseerde handelsmissie naar Saudi-Arabië werd in januari op het nippertje afgelast, na terechte druk van burgers en media.

Internationale handel moet de mensen respecteren. Als het doel van handel is om welvaart voor mensen te creëren, waarom zouden we dan toelaten dat die handel het leven van mensen kapot maakt? Daarom kiezen wij voor een Vlaanderen, België en Europa dat mensenrechten (net als duurzaamheid) als hoeksteen van de internationale handel ziet. Concreet pleiten we ervoor de Richtlijnen inzake Bedrijven en Mensenrechten van de Verenigde Naties in alle handelsverdragen op te nemen. Fair trade boven free trade.

Ook binnen Europa blijken heel wat fundamentele mensenrechten nog in gevaar. Drie eeuwen geleden vonden we de rechtsstaat uit om mensen te beschermen tegen willekeurige beslissingen van machthebbers. Ook de leiders van een land, de politici, moeten zich aan de wetten en regels houden. De rechtbanken geven eerlijke processen om te zorgen dat burgers een rechtvaardige behandeling krijgen. Sommige Europese regeringen proberen nu die rechtsstaat en democratie geleidelijk aan af te breken. De huidige Poolse en Roemeense regeringen, maar vooral de Hongaarse regering van Viktor Orban, nemen een loopje met de meest fundamentele rechten. Orban holt de democratie, rechtsstaat en grondrechten steeds verder uit. Persvrijheid, academische vrijheid, scheiding der machten, vrijheid van vereniging, het recht op gelijke behandeling… Stuk voor stuk moeten ze er aan geloven. Het zijn ook Europese verkiezingen en ons standpunt is duidelijk: de EU moet strenger optreden tegen lidstaten die zich niet aan de regels houden. We moeten lidstaten durven veroordelen of sancties opleggen als ze de mensenrechten schenden.

Verder nam België in april nog een stap in de goede richting door een federaal mensenrechteninstituut op te richten. We wachten daar al twintig jaar op. Voorlopig is de instelling jammer genoeg alleen bevoegd voor federale kwesties. Het mensenrechteninstituut zal pas echt effectief zijn wanneer het ook de regionale regeringen in dit land kan adviseren over wetgeving en internationale verdragen. Daarom moeten Vlaanderen, Brussel, Wallonië en de taalgemeenschappen zo snel mogelijk toetreden.

Tot slot betekenen mensenrechten dat je jezelf kan zijn. Ongeacht je genderidentiteit, seksuele geaardheid, religie, mentale of fysieke handicap of etnisch-culturele achtergrond, je verdient het als mens om volwaardig deel te zijn van een samenleving zonder discriminatie. Er zijn daar nog veel stappen in te zetten. De recente mars tegen seksueel geweld in Antwerpen toonde de luide roep om simpelweg met respect behandeld te worden. Dat lijkt ons vanzelfsprekend. Wij zetten in op bewustwording in het onderwijs en op de werkvloer, op strengere straffen voor grensoverschrijdend gedrag en verkrachting en op aanspreekbare zorg en begeleiding voor slachtoffers. We zetten door met de strijd tegen seksueel geweld en discriminatie, de strijd voor respect.

We moeten er altijd aan blijven werken de mensenrechten en democratie te verbeteren, op heel wat verschillende fronten. Er zullen altijd politici zijn die proberen meer macht naar zich toe te trekken ten koste van anderen of de mensenrechten willen opofferen voor geld. Dat aanvaarden wij niet. Jong Groen blijft vechten voor een België, Europa en wereld waar iedereen gelijkwaardig, vrij, veilig en zichzelf kan zijn.