05 jun 2020

Jong Groen Gent: De oplossing tijdens en na corona is Groen

We staan stil. De wereldeconomie evolueert naar een recessie en een mondiaal socio-economisch bloedbad is nabij. Wie gaat dat betalen? Hoeveel miljoenen mensen zullen hun werk wel niet verliezen? Wat betekent dit alles voor de jeugd? Oogt de toekomst alsmaar minder rooskleurig of valt er hoop te ontwaren?

Ja we staan stil, maar dat hoeft niet enkel kommer en kwel of de vier ruiters van de Apocalyps met zich mee te brengen. Het geeft ons de kostbare tijd, zuurstof en ruimte om na te denken over hoe we collectief bezig waren. En het laat ons misschien – hopelijk zelfs – inzien dat we onze maatschappij op een andere, meer positieve manier, kunnen inrichten.

Wij Jong-Groenen zijn ervan overtuigd dat het anders kan. Dat het anders moet. We zijn niet blind voor de socio-economische aardschokken die COVID-19 met zich meebrengt, maar toch zien we het als onze plicht om met een positieve, duurzame en sociale blik naar de wereld te kijken. Deze periode biedt ons allen de kans om de fundamenten van onze economie, fiscaliteit, sociaal bestel en kijk op de wereld grondig bij te schaven, want het is meer dan nodig.

Knopen we om te beginnen aan bij het economische, waar wij als groenen weleens verweten worden dat onze ideeën hier troebel zijn. Niets is echter minder waar. Wij kiezen vast en resoluut voor een koolstofarme economie. De Green-New Deal die de Europese commissie voorstelde, is volgens ons een eerste stap in de goede richting. En laat ons duidelijk zijn, ze is extreem noodzakelijk. Laat ons ook verder denken dan die Green-New Deal, want het is tijd voor een volledig ander economisch model. Hierbij laten we ons onder andere graag inspireren door de donuteconomie van Kate Raworth[1].

Het gaat hier over een streven naar een economie die bloeit, zonder dat die ongebreideld groeit. Een economie waarin mensen op de eerste plaats komen. Een economie die ons in staat stelt een waardevol leven te leiden en voorziet in fundamentele zaken als onderwijs, voedsel en gezondheidszorg, en dit alles met respect voor de grenzen van onze planeet.

Denemarken riep onlangs op om na de coronacrisis de Green Deal als leidkompas te gebruiken om onze economie te heroriënteren. Eén Europese regio tekende protest aan; Vlaanderen. Europa zit dan misschien in de eenentwintigste eeuw, Vlaanderen nog in de vroege Middeleeuwen. Nochtans is het ook hier twee voor twaalf. Al enkele jaren kampen we met extreem droge en hete zomers, dit jaar viel er in april zelfs amper een druppel regen. En zo lijkt het dat er op termijn een tekort aan drinkwater komt in Vlaanderen. Onder meer De Morgen[2] kaartte al aan dat er wereldwijd maar 22 landen zijn die een nog groter tekort aan drinkwater hebben dan België.

Ons huidig economisch model eet onze planeet letterlijk op. Fauna en flora verdwijnen in een razend tempo, ons klimaat raakt steeds meer het noorden kwijt, zeespiegels stijgen, bossen branden en vruchtbare gronden drogen uit. Honderden miljoenen mensen zullen moeten vluchten door een opwarmende aarde en de huidige vluchtelingencrisis zal erbij verbleken. Oprukkende tropische ziekten en de toenemende vervuiling van het leefmilieu bedreigen wereldwijd onze gezondheid. Redenen te meer om het over een andere boeg te gooien en economische modellen te verkiezen die onze moeder aarde in al haar glorie laten.

Naast een koolstofarme economie streven wij ook een menselijke en eerlijke economie na. We leven niet om te werken, maar werken om te leven. We ijveren voor een economie die ons allen een gevoel van waardigheid geeft en zelfvoldoening, met kansen om te groeien en onszelf te ontplooien. Ook zij die niet zo goed als anderen meekunnen, verdienen de kans hun talenten en vaardigheiden te ontwikkelen en hun steentje aan de maatschappij bij te dragen. Steun zo de sociale economie en kies voor een economie die kijkt wat de mens nodig heeft en niet omgekeerd. Een economisch model dat enkel groei najaagt, is niet meer houdbaar. De Club van Rome haalde dat al in 1972 (!) aan en hun bezorgdheden bleken profetisch.

Een koolstofarme en menselijke economie is er ook eentje waar we zo lokaal mogelijk kopen. Koop je volgende broek, boek of paar lakens niet bij een grote multinational, maar proef en geniet van het lokale aanbod. Je zal versteld staan van wat onze regio zoal te bieden heeft. Door de plaatselijke economie een duw in de rug te geven, maken we ook ons land, onze financiën én inwoners een pak gezonder.

Multinationals sluizen trouwens hun winst weg naar belastingparadijzen – vorig jaar 176 (!) miljard – en betalen bijna geen belastingen. Grote vermogens slagen erin een eerlijke bijdrage te ontlopen via financieel gefoefel.

Hoe durft men dan te poneren dat er geen geld is voor onderwijs, voor cultuur, om zij die hulp nodig hebben te ondersteunen, voor gezondheidszorg en om jonge creatieve ondernemers een duwtje in de rug te geven. Als je ziet welke riante bedragen naar de Kaaimaneilanden versluisd worden, blijkt er geld genoeg te zijn. Ook van de grote vermogens en vervuilers vragen we dan ook een eerlijke bijdrage, zodat we iedereen de kans kunnen geven op een waardig en waardevol leven.

De tol van de besparingen in de gezondheidszorg wordt pijnlijk duidelijk. De werkdruk in de rusthuizen loopt de spuigaten uit door een tekort aan degelijk geschoold medisch personeel. De noodvoorraad aan mondmaskers werd niet meer aangevuld. Sterker nog, ze zijn vernietigd, omdat ze niet degelijk bewaard werden – of te duur waren om te bewaren?

Wij Jong-Groenen ijveren dan ook voor een kwalitatieve gezondheidszorg, waar iedereen, arm of rijk, de gepaste zorg kan krijgen, door genoeg medisch personeel, dat correct betaald wordt. Laat de wachtlijsten in de zorg smelten als sneeuw voor de zon en laat mensen een waardige oude dag beleven zonder zichzelf financieel te pluimen.

Zo oogt de toekomst dus groen. Op naar een eerlijke economie op maat van mens en planeet. Op naar een gezonde maatschappij, vrij van zowel corona als van een sociaaleconomisch model dat ons uitperst als een citroen. Het kan anders, het moet anders. Want de toekomst, die zal groen zijn, of ze zal niet zijn.

 

Arne Dambre

Gaëtan Rubbrecht

Amar Van Laar

Jong Groen Gent

 

Bronnen:
[1] K. Raworth, Donut Economie. In zeven stappen naar een economie voor de 21ste eeuw, Nieuw Amsterdam, 2017

[2] https://www.demorgen.be/nieuws/er-zijn-in-de-hele-wereld-slechts-22-landen-met-een-groter-tekort-aan-drinkwater-dan-belgie~b72207aa/

#detoekomstisvanons