Jong Groen gelooft in samenwerking over de taalgrens heen. We geloven in een België dat werkt, waar de verschillende gemeenschappen elkaar ontmoeten. We kiezen voor meer democratie en meer transparantie. Net daarom pleit Jong Groen voor een federale kieskring. Een federale kieskring moedigt politici in de eerste plaats aan om verder te denken dan de belangen van hun eigen provinciale kieskring. Belangrijke thema’s zoals ecologie, mobiliteit en migratie verdienen een zo breed mogelijk debat. Bij een federale kieskring kunnen kandidaten in het hele land opkomen, stemmen ronselen en bovenal verantwoordelijk gesteld worden voor hun beleid door alle burgers van het land. Nog niet overtuigd? Een federale kieskring brengt ons kiessysteem ook een belangrijk stuk transparantie bij: federale vertegenwoordigers worden verplicht om over de provinciale maar vooral ook over de taalgrenzen heen te besturen en verantwoording af te leggen.

(SPEERPUNT) We pleiten voor het behoud van de provinciale kieskringen met een aantal surplus zetels op basis van een federale kieskring. In dit beginstadium mikt Jong Groen op tien extra plaatsen binnen een aparte kieskring.

(SPEERPUNT) De stemgerechtigde leeftijd moet worden verlaagd naar 16 jaar.

Meer info: Dagelijks komen jongeren in contact met onderwijs, openbaar vervoer, jeugdwerk, sport, enz. Al die domeinen maken jongeren en burgers tot wie ze zijn. Onze samenleving investeert dan ook, terecht, zwaar in die domeinen. Toch stellen we vast dat beleidsmakers vandaag veelal boven de hoofden van een belangrijk deel van die jonge burgers beslissen. Niemand stelt zich de vraag of jongeren vanaf 16 jaar al dan niet recht hebben op een stem. Waarom?

Over 16- en 17-jarigen wordt steevast beweerd dat ze nog niet klaar zijn om te stemmen. Maar aan de andere kant van de leeftijdspiramide worden nooit vraagtekens geplaatst. Zou het kunnen zijn dat sommige klassieke partijen bang zijn om hun trouw kiesvee te verliezen? Wie durft er jongeren als onnozel beschouwen en beweren dat ze geen goede en gefundeerde politieke keuzes kunnen maken?

Jongeren van 16 nemen in onze samenleving heel wat verantwoordelijkheden op. Van leider bij de jeugdbeweging, jeugdcoach bij de lokale voetbalclub, vrijwilliger in het plaatselijke jeugdhuis tot volwaardige jobstudent en professionele babysit.

Voor laatstejaarsleerlingen doen veel middelbare scholen een inspanning om meer duiding te geven over de werking van onze democratie. De live debatten met politici op school zijn vaak diegene die het langst bij blijven. Waarom worden het vierde en vijfde jaar daar nu niet bij betrokken? Dat is een gemiste kans. Als scholen ook openstaan voor vragen rond democratie en participatie van 16- en 17-jarigen, bieden we die jongeren een onschatbare ervaring waarmee ze zich ook op latere leeftijd sterker zullen voelen in het stemhokje. Jongeren vroeger de kans geven om deel uit te maken van de democratie is een uitgelezen kans om op latere leeftijd de interesse voor politiek te verhogen.

Jongvolwassenen verwijten niet voldoende in onze maatschappij te staan, hen geen stemrecht bieden, maar hen ondertussen wel om de oren slaan met GAS-boetes is alles behalve rechtlijnig. Jongeren verdienen geen stereotiepe behandeling, maar een stem, zodat ook zij mee kunnen beslissen over de toekomst van hun gemeente, regio, land en werelddeel.

Als 16- en 17-jarigen ook kiezerspotentieel zouden zijn, zou de politieke reflex om met hen rekening te houden tijdens de campagne en bij de standpuntbehandeling veel groter zijn. Dat kan alleen maar tot gevolg hebben dat er bewuster over hen wordt nagedacht en dat ook zij op een positieve manier deel kunnen uitmaken van onze samenleving.

Stemrecht voor 16-jarigen is de eerste stap, de eerste stap in de richting van een gezondere democratie. Waar wachten we nog op?

Brussel wordt een stadsgewest.

Meer info: Brussel moet een grondige institutionele make-over krijgen: we willen de huidige 19 gemeenten opheffen en een stadsgewest overhouden. Opdat de identiteit en eigenheid van de verschillende wijken in de stad behouden blijft, richten we districten of buurtraden op, die kleiner zijn dan de huidige gemeenten, naar het model van Barcelona en Antwerpen. Deze georganiseerde samenkomsten op buurtniveau stimuleren deelname aan het publieke leven en zorgen zo voor inspraak op gewestniveau. Een voorbeeld daarvan is het beleid rond groene ruimte: het gewest kan het kader en de parameters kiezen en wijken hebben dan de keuze hoe ze die invullen. Dit zorgt voor nabijheid. Het gewest wint aan bevoegdheden en kan zo mobiliteit, huisvesting en ecologie organiseren op een zinvol niveau organiseren. Daarnaast moeten we overwegen de gemeenschap en het gewest tot één geheel om te vormen. Zo zal het budget voor stedelijke ontwikkeling in Brussel minder versnipperd raken, waardoor bevoegdheden beter kunnen worden uitgewerkt. Door gewest en gemeenschap één te maken, worden eveneens diverse zaken dichter bij de Brusselaar gebracht. Een Brusselse gemeenschap met een eigen politiewerking, eigen bibliotheken, eigen culturele programma’s en onderwijs kan effectiever vorm krijgen en draagt bij aan een eenheidsgevoel in onze meest diverse stad. Hierbij is er plaats voor diverse talen, maar hetzelfde programma/discours ligt steeds aan de basis. Bv in onderwijs: meertalig onderwijs kan, scholen in uitsluitend Nederlands, Frans, Duits of Engels kan, maar de inhoud van de lessen en de eindtermen moeten dezelfde zijn. Dat is nu niet het geval. (uit: Open Parlement 2018)

De monarchie moet op termijn afgeschaft worden. In de plaats pleiten we voor een parlementaire republiek met een ceremoniële president (zoals in Duitsland). Dit houdt in dat de president weinig tot geen politieke macht heeft.

De kiesdrempel moet worden afgeschaft.

Het systeem Imperiali, bij de lokale verkiezingen, en het systeem D’Hondt, bij de regionale en federale verkiezingen, bevoordeelt de grotere partijen. Wij bepleiten een alternatieve methode: Webster/Sainte-Laguë.

Klimaat, volksgezondheid en alle internationale aangelegenheden horen thuis op het federale niveau. Deze bevoegdheden willen we “herfederaliseren”.

We bepleiten een gelote, raadgevende Burgerkamer in de plaats van de huidige Senaat.

We willen het Waals, Franstalig en Duitstalig parlement samenvoegen tot één Waals parlement met enkele aparte verkozenen voor de Duitstalige gemeenschap.

De opdeling tussen gemeenschaps-en gewestbevoegdheden wordt bij voorkeur opgeheven.

We willen voor de federale en Vlaamse verkiezingen een systeem invoeren waarbij je één stem hebt voor op personen te stemmen en één voor een partij. Dit wordt onder andere in Duitsland toegepast.