Brussel moet een grondige institutionele make-over krijgen: we willen de huidige 19 gemeenten
opheffen en een stadsgewest overhouden. Opdat de identiteit en eigenheid van de verschillende
wijken in de stad behouden blijft, richten we districten/buurtraden op (kleiner dan de huidige
gemeenten), naar het model van Barcelona en Antwerpen. Deze georganiseerde samenkomsten
op buurtniveau stimuleren deelname aan het publieke leven en zorgen zo voor inspraak in het
gewestniveau.

Een voorbeeld daarvan is het beleid rond groene ruimte: het gewest kan het kader en de
parameters kiezen en wijken hebben dan de keuze hoe ze die invullen. Dit zorgt voor
nabijheid. Het gewest wint aan bevoegdheden en kan zo mobiliteit, huisvesting en ecologie
organiseren op een zinvol niveau organiseren.
Daarnaast moeten we overwegen de gemeenschap en het gewest tot één geheel om te vormen.
Zo zal het budget voor stedelijke ontwikkeling in Brussel minder versnipperd raken, waardoor
bevoegdheden beter kunnen worden uitgewerkt. Door gewest en gemeenschap één te maken,
worden eveneens diverse zaken dichter bij de Brusselaar gebracht. Een Brusselse gemeenschap
met een eigen politiewerking, eigen bibliotheken, eigen culturele programma’s en onderwijs kan
effectiever vorm krijgen en draagt bij aan een eenheidsgevoel in onze meest diverse stad. Hierbij
is er plaats voor diverse talen, maar hetzelfde programma/discours ligt steeds aan de basis. Bv
in onderwijs: meertalig onderwijs kan, scholen in uitsluitend Nederlands, Frans, Duits of Engels
kan, maar de inhoud van de lessen en de eindtermen moeten dezelfde zijn (en dat is nu niet het
geval).