Wat?

Jong Groen ijvert voor een ambitieus, globaal, rechtvaardig en bindend klimaatakkoord waarbij alle landen – ook groeilanden zoals China, India en Brazilië – zich engageren om de koolstofuitstoot drastisch te verlagen. Enkel zo kunnen we de opwarming van de aarde tegengaan.

Zo’n akkoord zou dit jaar bereikt moeten worden in Parijs. Daar verzamelen tussen 30 november en 11 december de topdiplomaten van alle landen zich voor de 21^ste Conference of the Parties. Er wordt al enkele jaren naar deze COP toegewerkt en nu zouden de wereldleiders dus de nodige actie moeten ondernemen voor een nieuw en beter Kyotoprotocol, het Parijsprotocol.

En toch schieten onze politici veel te traag in actie! Alle landen wijzen elkaar met de vinger en niemand durft zijn verantwoordelijkheid te nemen. Jong Groen roept België en Europa op om terug een voortrekkersrol te spelen.  Een duurzame economie opbouwen, heeft enkel voordelen: het creëert jobs en levert ons een concurrentieel voordeel op ten opzichte van andere landen. En door het goede voorbeeld te geven, zullen andere landen ons veel sneller volgen. Lead by example!

Hoe?

De kennis en de middelen om een duurzame economie op te bouwen zijn in België aanwezig. Zodra we die kennis in daden omzetten kunnen we andere landen met duidelijke voordelen als voorbeeld verleiden om net hetzelfde te doen. Jong Groen pleit daarom voor drie belangrijke politieke maatregelen in aanloop naar en in Parijs:

• België stelt zijn interne huishouding op orde. Momenteel komen de verschillende overheden niet overeen over de verdeling van de lasten van het klimaatbeleid. De federale overheid en de gewesten komen maar niet tot een akkoord. Het gevolg daarvan is dat er grote onzekerheid bestaat of België zijn klimaatdoelstellingen wel zal halen.
• België en de andere geïndustrialiseerde landen verbinden zich tot een structureel plan voor klimaatfinanciering, ofwel hulp aan ‘ontwikkelingslanden’ om de effecten van klimaatverandering op te vangen. Zij zijn immers de eerste slachtoffers van de klimaatopwarming, hoewel ze er amper toe bijgedragen hebben. Vandaag krijgt het Green Climate Fund veel te weinig middelen van de rijke landen. België kreeg op de 20ste COP in Lima de beschamende ‘fossil of the day’-award, omdat we onze beloftes voor klimaatfinanciering maar niet nakwamen. Zo schaden we ons imago en we verliezen onze voortrekkersrol. Aansluitend moet het akkoord van Parijs ook een mechanisme voor de transfer van technologie bevatten. Zo moeten alle landen toegang hebben tot de beste en meest efficiënte klimaattechnologie.
• Alle landen binden zich er tot slot toe om de uitstoot van broeikasgassen voldoende terug te dringen om te voorkomen dat de aarde tegen het einde van deze eeuw globaal 2°C warmer wordt. Dat is namelijk de limiet die de wetenschap naar voren heeft geschoven, willen we de gevolgen van de door ons veroorzaakte klimaatverandering beperken. Dit is een absolute must en de centrale kwestie van de onderhandelingen in Parijs. Jong Groen eist een hoge ambitie, waarbij alle landen hun uitstoot beperken. Hierbij is het logisch dat de historische en grote vervuilers het meeste moeite doen. Ten laatste tegen het einde van deze eeuw moeten we wereldwijd CO₂-neutraal zijn, maar als we op veilig willen spelen, kan dat best veel eerder.

Waarom?

Omdat het kan!

Op voorhand maatregelen nemen zal ons minder kosten dan de kostprijs van alle maatregelen die zullen nodig zijn om de negatieve effecten van klimaatverandering nadien op te vangen.

Voorkomen is altijd goedkoper dan genezen. Dat bevestigen ook de klimaatexperten van het IPCC. De nodige klimaatmaatregelen zouden de economische groei op lange termijn nauwelijks hinderen, terwijl de economische, sociale en culturele gevolgen van non-actie catastrofaal zullen zijn. Investeren in een groene economie werpt bovendien vruchten af. We creëren jobs en we bouwen onze technologische kennis uit, een sterk exportproduct. Dat groene energie veel te duur is en enkel kan overleven dankzij subsidies, is een mythe. Windenergie op land is nu al concurrentieel, en windenergie op zee en zonne-energie zullen dit binnen enkele jaren ook zijn. Bovendien gaan er vandaag zes keer meer subsidies naar fossiele brandstoffen dan naar hernieuwbare energie! Begrijpen wie begrijpen kan.

Niets doen daarentegen, heeft enkel negatieve effecten. Het mondt uit in een ware milieucatastrofe. Onder andere een VN-klimaatrapport van vorig jaar zet het allemaal nog eens op een rijtje: de wereldwijde voedselproductie komt in gevaar, waterbronnen drogen op, de zeespiegel stijgt, belangrijke natuurgebieden verdwijnen, er duiken meer en meer gezondheidsproblemen op door een toenemende luchtvervuiling, grote golven van klimaatvluchtelingen zorgen voor politieke instabiliteit… en ga zo maar door. Ook België blijft hiervan niet gespaard!

De oplossing bestaat nochtans. Momenteel wijzen alle lidstaten van de Verenigde Naties elkaar met de vinger en neemt niemand zijn verantwoordelijkheid. Ook de EU doet hier aan mee. We komen geen stap vooruit door elkaar met de vinger te wijzen of moraalridder te spelen. Wel door het goede voorbeeld te geven en de voordelen van een duurzame economie te promoten. We hebben de kennis en we hebben de economische mogelijkheden. Het enige wat we nu nog nodig hebben, zijn ambitieuze politici. Politici met de visie en moed om van Parijs een succes te maken.

Het is dus van belang dat we druk zetten op de Belgische regeringen en internationale gemeenschap om van 2015 hét jaar van de klimaatactie te maken. Daarom roepen we ook iedereen warm op om mee met de Climate Express op de trein of fiets te springen om op het cruciale slotweekend van de onderhandelingen in Parijs aanwezig te zijn. Laten we massaal voor een schone toekomst opkomen! 10-12 december, save the date!